Getuigenissen

mama van Daniël (8 jaar)

Toen in een half jaar tijd de sterkte van mijn achtjarige zoon naar -2.00 dioptrie gezakt was, begon ik te zoeken naar manieren om deze negatieve evolutie af te remmen.

Ik vermoedde dat het nog erger kon worden, omdat ik zelf sinds mijn kindertijd met bijziendheid kamp, en het zit ook in de familie. Mijn opticien vertelde me dat er zoiets als functionele optometrie bestaat, en ik ging op zoek naar een dergelijke praktijk in de regio. Zo vond ik de contactgegevens van Kim op het internet en maakte ik de eerste afspraak.

Na een uitgebreide zichttest werd het duidelijk dat niet enkel de gezichtsscherpte een probleem was, maar ook de onvoldoende functionerende scherpstelling bij mijn zoon (hij had al dikwijls geklaagd over vermoeide ogen na een tijdje lezen). Het werd dus ook duidelijk dat we het niet zo konden laten en dat we aan de slag moesten gaan.

Een half jaar lang, telkens om de twee weken kwamen we bij Kim die ons nieuwe oefeningen gaf, die ze duidelijk aan mijn kind en aan mij uitlegde, en die wij daarna twee weken lang zelf aan het uitvoeren waren (we probeerden er dagelijks een kwartier mee bezig te zijn, maar soms was het toch om de twee dagen indien het niet lukte wegens de drukke werkweek).

Na een viertal maanden kon mijn zoon – tot onze grote vreugde en trots! – de sterkte van zijn bril met 1 dioptrie verbeteren. Dit gaf ons een grote motivatie om voort te doen, en nog een paar maanden later was zijn scherpstelling normaal geworden. Ik denk niet dat het ooit zo ver zal komen dat mijn zoon geen bril meer nodig zal hebben, maar het feit dat we het proces van verslechtering een halt toegeroepen hebben, en dat er zelfs een serieuze verbetering is, maakt al de gespendeerde tijd, geld en energie meer dan de moeite waard!

We zijn Kim heel dankbaar voor de deskundige begeleiding en zullen haar zeker komen opzoeken indien we opnieuw nood hebben aan haar advies.

Elien (27 jaar)

Ik had al jaren last van hetzelfde probleem. Wanneer ik 's avonds moe werd, leek het alsof één oog het een beetje opgaf en het werk overliet aan het andere oog. Het draaide weg en ik zag dubbel. Hoewel ik mezelf blijkbaar wel had aangeleerd om te focussen op 1 van de twee beelden, was het toch heel vervelend.

Na de geboorte van mijn dochter werd het er niet beter op. De vermoeidheid was groter en ik kreeg er nu ook last van tijdens het autorijden, vergaderingen en beeldschermwerk. Kortom, bijna de hele dag.

Door een zoektocht via Google kwam ik terecht bij Kim en de functionele optometrie. Ik besloot meteen om het te proberen omdat ik toch wel radeloos aan het worden was. Ondanks de grote afwijking - zo bleek - begon ik eraan met veel enthousiasme. Ik was opgelucht dat iemand het probleem kende en er kans was op verbetering. Elke dag nog eens de oefeningen doen bovenop een al drukke dag was niet altijd evident. Maar tot mijn grote verbazing begon ik al vrij snel verbetering te merken.

Na ongeveer een half jaar werd opnieuw gemeten en bleek het verschil enorm te zijn! Niet alleen is de afwijking een stuk minder geworden, ik heb ook geleerd om het te herkennen als het weer de kop op steekt. Daardoor kan ik er snel op inspelen en mezelf corrigeren als het nog eens gebeurt. Want vermoeidheid is er natuurlijk nog steeds met een jong gezin, maar het probleem met mijn ogen komt daar toch al niet meer bovenop.

Ik ben Kim enorm dankbaar voor de hulp! Ik overdrijf niet als ik zeg dat mijn levenskwaliteit er duidelijk op vooruit gegaan is!

Eline (23 jaar)

Allereerst wil ik Kim enorm bedanken voor het top werk dat zij heeft geleverd!

Een kleine twee jaar geleden had ik te maken met wekelijks tot zelfs dagelijks hoofdpijn en pijn/vermoeidheid aan de ogen. Ik ging op controle bij een oogarts en het resultaat bleek dat mijn ogen niet beter of slechter waren. Maar toch zat ik met die hoofdpijn en vermoeide ogen opgescheept.

De oogarts stuurde mij door naar een orthoptist, die een afwijking vond aan mijn ogen. Toen moest ik prismaglazen dragen of een operatie ondergaan die een bepaalde oogspier zou 'aanpassen'. Uiteraard koos ik voor de eerste optie, maar dit was het probleem enkel uit de weg gaan.

Via een logopediste kwam ik terecht bij Kim Rooms. Na 10 sessies visuele training werd er vastgesteld dat de afwijking volledig opgelost is. Ik kan terug zonder prismaglazen, hoofdpijn en vermoeide ogen door het leven.

Een oprechte dikke merci aan Kim voor haar werk!

mama van Alice (12 jaar)

Na doorverwijzing van CLB gingen wij op controle bij de oogarts. Daar bleek absoluut niets aan de hand en scoorde Alice 10/10. Toch bleef ze klagen over haar zicht, de klachten varieerden uiteindelijk wel en zelf kon ze het niet precies definiëren.

Daarom stapte ik naar onze opticien. Zij deed alle oogtests opnieuw en kwam min of meer op hetzelfde uit als de oogarts. Toch was ze overtuigd dat er mogelijks verschillende, andere factoren een belangrijke rol speelden (waar een oogarts niet mee vertrouwd is). Ze stelde voor om eens te gaan luisteren bij Kim Rooms.

Na een eerste kennismaking en uitgebreide analyse beslisten we om het een kans te geven. De eerste sessies waren voor Alice intens en vermoeiend. Thuis deed ze dagelijks de meegekregen oefeningen. Nu, na afloop van de 10 sessies en enkele maanden verder sta ik soms nog versteld van het resultaat.

Bij mijn dochter heeft de visuele training meer dan haar ogen "losgemaakt". Haar punten op school zijn erop vooruit gegaan en ze klaagt nooit meer over haar zicht.

Dankjewel Kim en nog veel succes!

Joke (32 jaar)

Tijdens mijn tweede zwangerschap, merkte ik dat mijn zicht stilaan achteruit ging. Ik kon afstanden moeilijk inschatten, zag niet meer scherp. Op het werk kon ik nauwelijks het scherm van mijn computer zien. Thuis kon ik de ondertitels op televisie maar met moeite lezen.

Ik trok met dit probleem naar mijn contactlensspecialist, omdat ik dacht dat er een probleem was met mijn lenzen. Hij raadde me aan om te wachten tot na mijn bevalling, omdat er een hormonale oorzaak zou kunnen zijn. Toen ons dochtertje geboren werd, was het probleem echter nog niet van de baan. Patrick, de contactlensspecialist, stuurde me door naar Kim Rooms, experte in functionele optometrie.

Kim deed een uitgebreid onderzoek van mijn ogen en stelde me voor om samen een aantal oefeningen te doen. Ik leerde van haar oefeningen en kreeg ook de opdracht om thuis elke dag mijn 'huiswerk' te doen. Na amper een paar weken merkte ik echt al vooruitgang.

Na tien weken mocht ik 'examen' doen: Een nieuwe test, waar mijn vooruitgang gemeten werd. Zoals ik verwacht had, was dit positief! Ik kon alles terug scherp zien en stond zelf versteld van het resultaat. Binnen een paar weken maak ik dan ook graag een afspraak met Kim voor de jaarlijkse controle

mama van Bjarne (6 jaar)

Naar aanleiding van het medisch schooltoezicht werd vastgesteld dat Bjarne een lui oog had. Zoals bij de meeste kindjes werd een bril voorgeschreven en zijn oog afgeplakt. Na verloop van tijd begon zijn linkeroog weg te draaien aan het einde van de dag en begon hij te klagen over dubbelzicht. Daarop zijn we een zoektocht gestart op het internet om te weten te komen hoe we dit konden oplossen, zo zijn we terecht gekomen bij optometrie.

Dankzij de oefeningen is het dubbelzicht volledig verdwenen en draait het oog niet meer weg. Bij het starten van de oefeningen was het moeilijk om een voorwerp te volgen en nu kan Bjarne zonder probleem lezen en overschakelen naar de volgende lijn. Zijn dieptezicht werd opgebouwd waardoor hij nu de trap afkomt zoals zijn vriendjes en de klas niet meer ophoudt. Vroeger ging hij telkens zijn twee voeten op één trede zetten alvorens verder te gaan. Voor het eerst heeft hij ook plezier in het skiën.

Maria (66 jaar)

Vorig jaar zag ik alles dubbel. Kon niet meer naar tv kijken of lezen of aan computer zitten. Ik deed alles met 1 oog om enkel te kunnen zien.

Naar oogarts, nieuwe glazen, maar op de autosnelweg reden de auto's boven elkaar en waren er te veel witte lijnen, ook als ik met de fiets reed wist ik niet meer waar de echte lijn was. Ben naar mijn huisarts gestapt en ben doorverwezen naar neurologe. Allerlei testen, hersenscans. Niks aan hersenen, lichte verlamming op een oogzenuw. Maar geen oplossing.

Ik had bij bezoeken voor relaxatie een blaadje gezien over optometrie en wat je er allemaal mee kan realiseren. Heb er met mijn huisarts over gesproken en ze vond dat ik het moest proberen.

Kim was heel eerlijk. Gezien mijn leeftijd en het moeilijke van mijn probleem, kon ze me niks garanderen. We zouden een paar keer proberen en zien of het iets verbeterde.

De volgende meting was het iets verbeterd. We hebben verder oefeningen gedaan met super resultaat. Alleen als ik heel moe of nerveus ben zou het ietsje durven de kop op steken. Maar ik weet dan wat ik moet doen en het is weer voorbij. Heb een paar oefeningen die ik regelmatig kan doen om ogen te blijven trainen. Honderd procent kan het niet meer worden, maar het ligt er toch dichtbij.

Hartelijk dank Kim Rooms